အလင်းနှင့်အမှောင်
ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၁း၄ ၌ “ထိုအလင်း ကောင်းသည်ကို ဘုရားသခင်မြင်၍၊ အလင်းနှင့်မှောင်မိုက်ကို ပိုင်းခြားခွဲထားတော်မူ၏” ဟူသော ကျမ်းချက်သည် ဖန်ဆင်းခြင်း၏ အစဦးတွင် ဘုရားသခင်၏ တန်ခိုးနှင့် ဉာဏ်ပညာကို ထင်ရှားစွာ ဖော်ပြသည်။ ဤကျမ်းပိုဒ်သည် အလင်းနှင့်အမှောင်ကို ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာသာမက ဝိညာဉ်ရေးရာအဓိပ္ပာယ်ဖြင့်လည်း ပိုင်းခြားမှုတစ်ခုအဖြစ် တင်ပြသည်။
အလင်းသည် ဘုရားသခင်၏ ဖန်ဆင်းမှု၏ ပထမဆုံးသော လုပ်ဆောင်ချက်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် ကောင်းမြတ်ခြင်း၊ အမှန်တရားနှင့် ဘဝပေးသောစွမ်းအားကို ကိုယ်စားပြုသည်။ ဘုရားသခင်က “အလင်းရှိစေသတည်း” ဟု မိန့်တော်မူသောအခါ မူလဖရိုဖရဲဖြစ်နေသော ကမ္ဘာသည် စည်းမျဉ်းနှင့် အဓိပ္ပာယ်ရှိလာခဲ့သည်။ အလင်းသည် မျှော်လင့်ချက်နှင့် ရှင်းလင်းမှုကို ယူဆောင်လာသည်။
အမှောင်သည် အလင်းမရှိခြင်း၏ အခြေအနေကို ဖော်ပြပြီး၊ ကျမ်းစာတွင် မကြာခဏ ဖရိုဖရဲဖြစ်မှု၊ အပြစ်နှင့် ဘုရားသခင်နှင့် ဝေးကွာမှုကို သင်္ကေတအဖြစ် ဖော်ပြသည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် အမှောင်ကို ဖယ်ရှားမည့်အစား အလင်းနှင့် ပိုင်းခြားခွဲထားခြင်းဖြင့် ၎င်း၏တည်ရှိမှုကို အသိအမှတ်ပြုတော်မူသည်။ ဤသည်မှာ အသင်တာ၌ အလင်းနှင့်အမှောင် နှစ်မျိုးလုံးရှိနိုင်သည်ကို သတိပေးချက်ဖြစ်ပြီး၊ သို့သော် ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်အရ အလင်းသည် အမှောင်ကို အမြဲအောင်မြင်မည်ဖြစ်သည်။
ဤပိုင်းခြားမှုသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ ဝိညာဉ်ရေးရာဘဝအတွက် သင်ခန်းစာတစ်ခုဖြစ်သည်။ အလင်းသည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်နှင့် သမ္မာတရားကို လိုက်လျှောက်ရန် ဖိတ်ခေါ်ပြီး၊ အမှောင်သည် အပြစ်နှင့် မာန၏ သွေးဆောင်မှုကို သတိပေးသည်။ ယေရှုခရစ်ကိုယ်တိုင်က “ငါသည် လောက၏အလင်းဖြစ်၏” (ယောဟန် ၈း၁၂) ဟု မိန့်တော်မူခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် အလင်းကို လက်ခံခြင်းသည် ဘုရားသခင်နှင့် ပေါင်းစည်းခြင်းပင်ဖြစ်သည်။
အလင်းနှင့်အမှောင်ကို ပိုင်းခြားခွဲထားခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ ဖန်ဆင်းခြင်းတွင် စည်းမျဉ်းတစ်ခုသာမက၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ ဝိညာဉ်ရေးရာ အသက်တာခရီးအတွက် လမ်းညွှန်ချက်တစ်ခုလည်းဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် အလင်းထဲသို့ လျှောက်လှမ်းရန် ခေါ်တော်မူခြင်းခံရပြီး၊ အမှောင်၏ ဖြည့်စွမ်းပေးမှုများကို ငြင်းပယ်ကာ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်တွင် အားကိုးရန် ဖိတ်ခေါ်ခံရသည်။
ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ဖန်ဆင်းခြင်း၏ အစဦးမှစတင်ကာ ယနေ့တိုင် ဆက်လက်ထွန်းလင်းနေသော အမှန်တရားဖြစ်သည်။ အလင်းတွင်ကျင်လည်အသက်ရှင်လျှက် ဘုရားရှင်နှင့် သွားလာအသက်ရှင်ပါ။
JK
Comments
Post a Comment